Op JOUW eerste OOG, dan wel….ik demoniseer de mensheid niet (wat een buitenproportionele defenition, not very high, by the way), maar zal haar ook niet verheerlijken; we leven in de realiteit en niet in Utopia, hoe zeer men daar ook naar zal streven. Daarbij probeer ik slechts aan te geven waarom het naar mijn idee niet bespreekbaar is; jou zie ik dat niet doen, niet eens een poging tot …. Het begint hier met een vraag, daar kan iedereen antwoord op geven, jij ook, maar nee, jij begint meteen met demonisatie, geef eerst maar een antwoord op de vraag ipv meteen met beschuldigingen op de proppen te komen.
Schaamte voor wat ik in de ogen van iemand die geen moeite voor uitleg neemt afroep? Misschien wil je dan eerst zo beleefd zijn antwoord te geven op de gestelde vraag en daarna pas met je ‘schaam je’ op de proppen te komen. Speak up, speaker, kom maar op met je high defenitions!! Ik wacht, vergeet je twijfel niet, ik de mijne nooit, de balans ligt niet in jouw/mijn midden, dat is jouw/mijn Arcadia.