Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
k
Het is een wijdverbeid misverstand dat de vrijmetselarij ook echt iets is. Dat het iets tastbaars is, dat het bestaat. Zelfs sommige leden van verenigingen van vrijmetselaren, zgn. Loges, geloven dat. Maar niets is minder waar. Het woord ÿvrijmetselarijÿ wordt eigenlijk geheel verkeerd geinterpreteerd. Waarschijnlijk komt dit door onbegrip en de feitelijke onmogelijkheid uit te leggen wat het nu eigenlijk is.
Maar een simpel feit is gewoon dat de vrijmetselarij als een concreet en duidbaar iets feitelijk helemaal niet bestaat. Daarom is antwoord geven op de vraag wat het nou eigenlijk is ÿvrijmetselarijÿ dan ook niet echt goed mogelijk en loopt men vaak vast in details. Iets dat niet bestaat kun je niet beschrijven. Vrijmetselarij is dan ook niet iets tastbaars, of een organisatie of stroming of zo. Noch is het een religie of geloof.
Nee, vrijmetselarij is gewoon alleen maar een levenshouding. Niet meer dan dat.
Een persoonlijke attitude, iets waar iedereen persoonlijk voor kan kiezen, een manier van omgaan met de wereld, met de mensen en dingen in het leven van alledag om je heen.
En alszodanig derhalve zeer individueel bepaald en ook tijdsgebonden. Omstandigheden die zich in de loop der tijd wijzigen, leeftijd, persoonlijke ervaringen e.d. dicteren nu eenmaal een andere kijk op de dingen. Een levenshouding is iets dat groeit over de jaren.
Een levenshouding kan ook niet meer zijn dan een streven het zo goed mogelijk te doen onder de gegeven omstandigheden, daarbij uitgaande van bepaalde basisprincipes.
Vrijmetselarij is dus niet meer dan een voortdurend streven een zo goed mogelijk mens te zijn. Of beter nog, proberen zo goed mogelijk een mens te zijn. Naar vermogen, dat wel.
Ieders individuele vermogen; er kan dus ook geen algemene maatstok of regel zijn. Dus weer iets dat niet uitgelegd of exact geduid kan worden. Ieders persoonlijke levenshouding gaat immers verder niemand iets aan. Dat moet je zelf bepalen, naar eigen vermogen.
Hoewel je dus helemaal geen lid van een vereniging van vrijmetselaren hoeft te zijn om een dergelijke levenshoudig na te streven is er maar ??n manier om je zoÿn maonnieke levenshouding eigen te maken en dat is om gedurende een langere periode simpelweg deel te nemen aan maonnieke bijeenkomsten en ceremonie?n.
Daar gaat men nl. op een bepaalde eigenaardige manier met elkaar om en daar speelt men een allusief spel waardoor men elkaar de gelegenheid biedt zichzelf beter te leren kennen. Daardoor wordt men gedwongen Ðieder op zÿn eigen niveau- over zichzelf en over de dingen na te denken en kan men zich die typische levenshouding eigen maken. Het hoeft niet, maar het kan en het gaat eigenlijk vanzelf. Het socratische karakter staat een ieder toe zich op zÿn eigen niveau te ontwikkelen. In die zin wordt het ook wel eens een leerschool genoemd.
Het organiseren van dergelijke bijeenkomsten nu is het enige doel en vormt het enige bestaansrecht van de organisatie genaamd Vrijmetselarij in al haar geledingen. Die organisatie bestaat uit individuele autonome verenigingen die niets met elkaar van doen hebben dan dat ze allemaal op dezelfde manier werken en georganiseerd zijn. Daardoor is de mogelijkheid van uitwisseling gewaarborgd. Ze erkennen elkaar op grond van het feit dat ze op dezelfde manier werken. Maar de Loge is en blijft autonoom, dat is de hoogste organisatievorm, die zijn allemaal onafhankelijk. Er is wel een soort federatief verband.
Met ÿwerken wordt de manier bedoeld waarop men in die bijeenkomsten met elkaar omgaat, die typisch maonnieke stijl. Hetgeen ook is wat de vrijmetselaar zich op den duur eigen maakt en waardoor dat inzicht en die rust in jezelf ontstaat die de basis vormt van een evenwichtig mens in een woelige omgeving, iemand die in de regel zal streven naar harmonie.
Vorm en inhoud van die bijeenkomsten zijn sterk traditioneel bepaald en dat complex van tradities vormt in wezen eigenlijk het enige bezit, het enige dat de vrijmetselarij onderscheidt van andere instellingen waar men zich een levenshouding kan aanleren.
Ook de vrijheid van geest die de leden elkaar zeer bewust laten is typisch voor de vrijmetselarij. Men compareert, vergelijkt meningen, maar legt elkaar niets op. Kent in die zin ook geen dogmaÿs. Er wordt van uitgegaan dat een ieder recht heeft op zÿn eigen waarheid. De ware kunst is nu juist het met elkaar verkeren en elkaar toch vrij laten in de eigen mening. Best een moeilijke opgave.
Omdat het nadenken over je levenshouding en het bewust nastreven van bepaalde principes nu eenmaal bij de meeste mensen pas op een bepaalde leeftijd plaats vindt, vind je in de Loges in de regel mensen die pas zijn toegetreden na het afronden van de wilde jaren enz. en wanneer de maatschappelijke verplichtingen e.d. een beetje tot rust gekomen zijn. Maar ook en gelukkig in toenemende mate veel heel jonge mensen.
