Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

logica versus pragmatisme

  • Henk de Jong

    Buiten dat in taal de logica van ons aller Aristoteles nog steeds in algemene zin gebruikt wordt is dat niet meer de hedendaagse wetenshap. Ik ondekte dat weer eens met mijn zoon: Hij ging met 6 euro even een pakje sigaretten halen en voor de rest mocht ie een hamburger halen. Hij kwam terug en zei “Pa, ik had niet genoeg geld”. Daarom kocht hij goedkopere sigaretten en kon zijn hamburger kopen.

    Wat ik hiermee wil zeggen is dat pragmatisme belangrijker is dan logica.

    Vertelt u mij, is logica belangrijker dan het neologisme genaamd pragmatisme?

    Hebben we er bijna 2500 jaar over gedaan om de logica in het juiste vakje te zetten?

    Niets ten koste van Aristoteles maar wel ten koste van het gefixeerd zijn daarop.

    Waarom moesten wij daar ongeveer 2500 jaar over doen om in die richting het linguistisch licht te zien ? Ik vertel u waarom: alleen maar omdat de traditie zo was; het was waar omdat… of het nou Aristoteles, Plato of de vragensteller Socrates is geweest. Nou ja, in ieder geval bracht Aristoteles ons de Logica maar hedendaagese wetenschappers hebben dan niet weerlegt maar betere manieren gevonden om het leven in vakjes te deponeren. Een er van is pragmatisme en een ander is het lateraal denken van Edward de Bono; het betekent dat logica is achterhaald. Logica is een stukje gereedschap niet meer en niet minder

    .

    Lieve mensen,

    Het enige wat ik wil weten is de wetenschap van het zijn zonder dat ik ingewijd hoef te worden; hoe kan ik iets verbergen als ik de waarheid nastreef?

    Liefde is er altijd, eewigheid ook met of zonder de VM; iets ander bestaat niet.

    And there is a being that has no time, no wavelenght, no matter, no space etc. but it has the ability to create it. So, it is what I told before; ieder wezen is choreograaf en danser in dezelfde tijd. En dat is Karma'; verantwoordelijk voor wat u ooit altijd in het verleden gedaan heeft. Dat bent u nu; wat kunt u anders zijn?

    Met liefde laat ik u aleen met de gedachte dat het om eigen verantwoordelijk gaat in plaats van genade.

    Bliss

  • Bob Bakker

    Ik denk dat…

    De dialoog in de werkplaats terugbrengen, de slijpsteen van ons verstand, zonder dogma en is respect, met behoud van etc etc. Dat is de basis en daarom zou het moeten gaan. Ik hoor de argumenten aan en probeer uit te leggen wat mijn normen zijn en waarom, dan ga ik naar huis om het te laten bezinken en te verwerken.

    Met een open mind en vizier

    We zoeken het te ver en te diep.

    Al die prietpraat over hogere en esoterische machten, mistiek etc etc zijn niet eigen aan de VM maar er aan geplakt of terug geroepen uit een tijd dat men dacht dat er inderdaad heksen waren, de vrouw een ondersoort was etc notabene in het leven geroepen door een koningin Elisabeth.

    NU hebben we behoeften aan een nwe benadering van het oude probleem.

    De tijd veranderd, oude normen passen niet meer (jammer Jan Peter B) dus moet iedereen op zoek. De betrokken mens wil het goed doen en kan dan o.m. bij de vM een oordeels vrij, niet kerkelijk of partij-politiek gebonden beeld verwerven.

    That's all but enough

    Bob Bakker

  • Dantalion

    Ik denk dat er momenteel zoveel (wetenschappelijke) informatie is, dat die niet eens meer te verwerken is, aangezien we als individu daartoe simpelweg niet in staat zijn.

    De hogere wiskunde is nu eenmaal niet voor iedereen, bijvoorbeeld.

    Zelfs op universiteiten blijkt dat men toch echt onderling meer samen moet gaan werken, wil men per vakgebied niet de samenhang met de rest van de vakken cq de wereld verliezen, omdat men anders enkel zichzelf tackelt.

    Een filosofie/religie/politieke visie aanhangen, veelal een tijdelijke en continu vormend richtsnoer, al is het maar in de nuances.

    Alles kent zijn tijd en plaats, mits je ermee in aanraking komt.

    Een groot deel hiervoor valt binnen de eigen verantwoordelijkheid.

    Daarbij, mijn ervaring is dat het leeuwendeel van de mensheid mn oog heeft voor 1 zaak; het ‘probleem’ en daardoor is een situatie niet meer als ‘slechts’ een situatie te beschouwen.

    Gevolg; teveel onverwerkbare kennis die bij voorbaat gevoelsmatig als een molensteen om de nek hangt.

    Er is geen overdacht van die kennis door een goede vertolker (waar zijn die? zoek ook in jezelf) en wat men wil is ‘dus’ iet te bevatten, ‘dus’ problematisch.

    De causaliteit vanuit de mens kan heel onlogisch, destruktief en beperkend blijken bij terugredeneren.

    En wie in problemen denkt, zal geen oplossing vinden.

    Wat dat betreft; men is misschien zelf zijn grootste rem in diens eigen ontwikkeling.

    Maar dat is slechts mijn mening.

    In de eigen geest; de enige ‘tegenstander’ die je hebt, ben je zelf, de enige die te ‘overwinnen’ valt, ben je zelf, de enige die je kan laten ‘groeien’ ben je zelf.

    Een ander kan wat aanbieden, maar als je ‘nee’ zegt, omdat het te moeilijk lijkt…lijkt!..dan doe je dat zelf.

    Daaraan zou ik graag nog toevoegen dat ik, als individu binnen een sociaal geheel, een eigen, persoonlijke ‘mobiele werkplaats’ heb; mijn eigen geest.

    Op u komt het aan, is de motor (voor mij) om mijzelf te leren kennen. Zou het niet op mij aankomen maar op een andere br of zr, …wie leert wie dan werkelijk kennen?

    Doch daarvoor heb je geen loge nodig, daarvoor heb je geen inwijding nodig, daarvoor heb je jezelf wel nodig; je bewust-zijn, je kennis en je inzet.

    De ‘waarheid’ zoeken is een eigen pad, de vm geeft een richtsnoer, kan je bevallen, hoeft niet te bevallen en is niet noodzakelijk.

    Persoonlijk mag van mij (binnen de loge) de ‘moeilijkheidsgraad’ flink stijgen, maar eigenlijk stijgt ze, wanneer ik kennis die mij na aan het hart ligt eenvoudig weer wil geven; dat is zo moeilijk, het ondermijnt zichzelf en er gaat veel in-formatie verloren..is mijn vrees.

    Lijkt het, maar eigenlijk verlies ik iets illusoirs van mijzelf als in ‘mijn idee die uitgehold wordt’ . Daarbij; wat ik in woorden geef als A kan klinken (en aangenomen worden) worden als H, het is nu eenmaal geen wiskunde.

    en dat is slechts een vrij ‘letterlijk’ voorbeeld, van wat ik figuratief bedoel.

    Doch uiteindelijk ‘verliezen’ we alles van onszelf; de leerschool draait continu door.

    Mits je ervoor openstaat.

    Wat is werkelijk van (de vormende en tijdelijke) ‘mij’, ideeen zijn ‘geleend’ en dat is de bedoeling, ze worden je zelfs gegeven, we ontvangen ze, we ont-wikkelen ze, we herschikken ze.

    En in dat herschikken herken ik ‘mijn patroon’; mijzelf.

    Onze hersens zijn bij uitstek geschikt om patronen te herkennen, maar buiten onszelf zien we ze vaak veel sneller en duidelijker dan in onszelf.

    Je bepaalt zelf wat nut heeeft, maar vraagje altijd af waarom je denkt dat het (voor jou) nuttig is.

    En een loge of de VM hoeft geen nut te hebben voor je, aangezien je dat nut zelf bepaalt.

    Denk ik momenteel ;)

  • Dantalion

    wat men wil is ‘dus’ iet te bevatten, ‘dus’ problematisch

    moet zijn

    wat men wil is ‘dus’ Niet te bevatten, ‘dus’ problematisch

  • Henk de Jong

    U heeft een prachtig stukje geschreven. Maar ja, ik reageer wel en in eerste instantie over Nut. Het Nut. Zoals u het hier beschrijft is Nut niets anders dan Pragmatisme; het werkt en daarvoor is het waar. Komt er op neer dat niet iets waar hoeft te zijn als het maar werkt.

    Verder is dat u zegt: En wie in problemen denkt, zal geen oplossing vinden.

    Volgens mij is het zo dat een ieder die denkt in problemen (mentaal gezond) een absolute basis heeft om iets te kunnen toevoegen aan de wetenschap; problemen zijn nodig en heeft u die niet op wetenschappelijk niveau, filosofies etc dan kunt u niets oplossen; ik benijd niet de mensen die geen problemen hebben in die richting.

    Ik ga u vertellen dat u juist problemen nodig heeft en wel zoveel mogelijk. Het kan 2 dingen doen. Of het maakt u scherp of u ziet zich vergadert bij de lethargiese broeders die ook tot het menssoort behoren maar nochthans niet de intell. hebben die kan relativeren.

    Ik heb problemen nodig en heel veel want die problemen houden mij scherp

    Voor de rest kan Broederschap in elke richting mij niets schelen want ik was u broeder al. Ja dat ben ik echt.

  • Henk de Jong

    Volgens mij is het simpel; als je iets wil dan heb je een intentie. Hoeveel energie je in de intentie stopt zal bepalen op welke manier het gebeurt maar dat is wel afgemeten aan het Karma wat je bezit.

  • dantalion

    Hallo Henk,

    Misschien was ik niet duidelijk genoeg;

    Men kan verder gaan dan het zien van problemen; als men enkel in problemen denkt, komt men nooit tot een oplossing.

    ik zal een kant van mijn visie tav een probleem wat nader toelichten;

    Het hangt vaak samen met het beeld dat men heeft van een oplossing; indien men denkt dat een oplossing altijd onmiddelijk 100 % doeltreffend en duurzaam moet zijn oid, dan zal men in elke ‘minder effectieve’ deel-oplossing niet de waarde zien, maar weer enkel de problemen zien; het schiet hier en daar tekort, dus is het niet ‘De Oplossing’.

    Maar zowel ‘probleem’ als ‘oplossing’ zijn deelbaar; het is geen geheel, wat star en onwrikbaar moet bestaan oid.

    Daarnaast kan men zich afvragen; waarom zie ik dit of dat als een probleem?

    Is het werkelijk een probleem, of betitel ik die situatie/die gegevens als een probleem?

    Het is taal met een emotionele lading.

    Iets is nl gewoon zoals iets is, niet meer, niet minder, ook zonder iets als een ‘probleem’ te beschouwen kun je er mee (door)werken.

    Het is namelijk allemaal INFORMATIE, en wederom; niet meer, niet minder.

    Infromatie is wat je nodig hebt, de ervaring dat die informatie problematisch voor je is, is een persoonlijke, een individuele invulling.

    Op zich heel nuttig, zeker in het kader van ken uzelve en op u komt het aan.

    Ik heb bv geen behoefte om uw probleemervaringen zelf als een probleem te ervaren. Snapt u?

    Ik vind het leuk om iets te bespreken, maar niet omdat het voor mij een ‘probleem’ is, maar omdat ik het interessant vind hoe je iets op verschillende manieren kunt beschouwen, bv. Daarbij denk ik er dan zelf over na op een wisselende basis.

    U noemt relativeren…en vervolgens stelt u; u heeft heel veel problemen nodig.

    Ik zou zeggen; als u werkelijk kon relativeren, dan zou u niet zo veel problemen hebben.

    Er ontstaat geen informatie-verlies door het toegevoegde problematische schilletje van een situatie af te pellen.

    Het schept juist duidelijkheid, het schaaft de kleuring eraf.

    De kleuring die je zelf toevoegt, en die kleuring zegt wel wat over jezelf, maar niet per se iets over de situatie/informatie.

    Zo kun je gaan opdelen; het probleem ligt vaak bij jezelf, komt voort uit jezelf.

    In die zin kun je wel over jezelf leren van ‘je problemen’.

    Hoe je ze in stand houdt bv, hoe je vast blijkt te zitten aan je opvoeding, scholing, kennis, materie (bezit of gebrek bv), culturele waarden en normen, de tijd waarin je leeft, sociale omgeving, karaktereigenschappen, emotionele verleden,fysieke staat, verlangens, gehechtheid aan bepaalde ‘materie’ al dan niet stoffelijk, het onbewuste, iets (niet) los willen/kunnen laten, schijnbaar (on)haalbare doelstellingen, etc, etc.

    Karma?

    Net zoiets als:

    wel / geen god?

    wel / geen reincarnatie?

    ja, zo kun je heeeeeeeeeeeeeeel veel ‘onoplosbare problemen’ bedenken, je kunt ze zelfs als oplossing gebruiken, wordt veel gedaan.

    Kijk eens aan; zo zijn nog uitwisselbaar ook!