Bij mijn rondreizen in facto en per mail, blijkt mij steeds meer dat de VM op de terugweg is. Alhoewel er Loges afsplitsen, beraden die zich niet voldoende op hun opdracht, neen ze zetten zich af tegen de hyrarchie maar bieden niets nieuws.
De oorspronkelijke opdracht van het werken aan de persoonlijke toetsing van de - aangeleerde- normen wordt niet meer gepractiseerd. Is ook “te moeilijk”. De voorsprong uit het verleden is tot een achterstand geworden, dogmatische lieden beroepen zich op een reglement van een cultuur uit 1700. Dat is niet wat deze tijd nodig heeft.
Pragmaticie die willen nadenken en in dialoog gaan over hun eigen normen, met wie zich daartoe ook maar aandient. Bij wijze van spreken dan.
Maar wat ik meer tegenkom is een angst voor de buitenwereld en die anderen. Billenknijpen en beroepen of niet werkende regeltjes, zelfs in het redicule aan toe.Maar dat was nu net niet de mentaliteit van de stichters in 1680.
Die reageerden naar de behoeften van de intelectuelen van die tijd.
De tijd is veranderd maar de behoeften zijn -weer - aanwezig.
De tijd is er nu om iets nieuws op te zetten uit de ruïnes van het bestaande, b.v samen met de restanten van het Humanisme en dergelijken.
Met name de (ex)leden van de GON en LDH wil ik hiermee aanspreken.
Niet het veranderen om hetzelfde voort te zetten, maar om te werken aan iets nieuws gebaseerd op het oude ideaal.
Bob